Myndir og frásögn af glaðværu og fjölmennu gleðinámskeiði

Myndir og frásögn af glaðværu og fjölmennu gleðinámskeiði

Þann 23. febrúar fór ég í safnaðarheimili Kópavogskirkju á námskeið um gleðina. Nám- skeiðið var á vegum Leikmannaskóla Þjóðkirkjunnar og kostaði ekki neitt. Sr. Petrína Mjöll Jóhannsdóttir samdi þetta námskeið og sr. Bryndís Malla Einarsdóttir var henni til aðstoðar. Námskeiðið gekk út á það að taka eftir gleðinni sem er allt í kringum okkur, vera vongóður, vonina í trúnni á Guð, á lífið og það góða. Námskeiðið var mjög fjölmennt eða um 60 manns og var 4 þriðjudaga.

Fyrsti tíminn var undirbúningstími fyrir námskeiðið og fengum við efni til að taka með heim. Jafnframt var okkur gefið heimaverkefni. Við áttum að finna eina jákvæða grein í dagblaði hvern dag og líka að skrifa á dagatal eitthvað gleðilegt sem hafði gerst hvern dag. Var misjafnt hversu vel gekk að finna þessa gleði og veitir því örugglega ekki af að þjálfa sig á þessu sviði, að sjá gleðina í kringum okkur og líta frekar á hana en allt þetta neikvæða.

Næsta þriðjudag fengum við það verkefni að skoða hvað okkur líkaði best hjá sjálfum okkur og hvað miður. Við fengum líka leiðbeiningar um að auka gleðina í lífi okkar og að vera vakandi yfir hlutunum. Þar kom fram að: “Hamingjan er heimafengin og verður ekki tínd í annarra garði”. Svo var heimaverkefnið að skrifa þakkarbréf. Við viljum gjarnan gleyma öllu því sem verið er að gera fyrir okkur út um allt og opnar þetta verkefni því fyrir okkur að horfa á þá hlið.

Þriðja þriðjudaginn skrifuðum við upp 20 atriði um hvað okkur finnst gaman og merkt- um við með broskarli eða fýlukarli, eftir því hvað var langt síðan við höfðum gert þetta. Svo var heimaverkefni að gera eitthvað af þessu sem við hefðum ekki gert lengi og velja einhvern til að hjálpa eða gleðja. Jafnframt fengum við blöð með leiðbeiningum um leiðir til að hlæja meira og hvernig maður getur fundið flæði sem var mjög spennandi og áhugavert.

Námskeiðið var frá kl. 18 til 19 eða 19:30 en þá voru bornar fram léttar veitingar og menn settust til að spjalla, því að maður er jú manns gaman. Nú er fjórða og seinasta kvöldið var eftir þegar þetta er skrifað og hlakka ég mikið til og veit að ég mun hafa hugann opinn fyrir öllu því gleðilega sem er í gangi allt í kringum okkur. /Guðrún Júlíusdóttir.